’n Onheilspellende opwarmingsgebeurtenis is besig om in die oseane af te speel
Illustrasie: MBARI
Οι σκούρες κόκκινες περιοχές στον παραπάνω χάρτη δείχνουν όwat τα νερά του Ειρηνικού στα ανοικτά της Νότιας Αμερικής είναι επί του παρόντος πολύ ζεστά. Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο «παράκτιο Ελ Νίνιο» που δεν συνδέεται με το μεγαλύτερο Ελ Νίνιο με παγκόσμιες κλιματικές επιπτώσεις, λέει ο βιολογικός ωκεανογράφος Φρανσίσκο Τσάβες του Ινστιτούτου Ερευνών Ενυδρείου του Monterey Bay. Ένα κλασικό Ελ Νίνιο είναι μια ζώνη ζεστού νερού που αναπτύσσεται σε όλο τον Ειρηνικό. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το La Niña που είχαμε τα τελευταία χρόνια, το οποίο είναι μια ζώνη κρύου νερού στον Ειρηνικό.
Modelle Ek stel voor Υπάρχει 62% πιθανότητα να αναπτυχθεί ένα κλασικό Ελ Νίνιο μέχρι τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο, με τέσσερις στις 10 πιθανότητες για ένα ισχυρό Ελ Νίνιο. Αλλά δεν είναι σίγουρο γιατί το Ελ Νίνιο είναι συνέπεια της πολύπλοκης ατμοσφαιρικής δυναμικής – βασικά, ο άνεμος που φυσάει ζεστό water πάνω από την Ασία. «Υπάρχει ακόμα μεγάλη αβεβαιότητα», λέει ο Τσάβες. «Η πρόβλεψη του πραγματικού Ελ Νίνιο είναι δύσκολη επειδή η ατμόσφαιρα είναι χαοτική».
Wanneer El Nino ook al aankom, sal dit gevolge hê. Aan die ander kant is dit geneig om te bestaan minder orkaanaktiwiteit in die Atlantiese Oseaan, wanneer El Niño in die Stille Oseaan aktief is. Maar die Resultate want reënval is gemeng: Vir Peru is El Niño geneig om meer reënval te bring, maar oos in die Amasone-reënwoud kan dit tot verwoestende droogte lei. En al daardie ekstra hitte in die Stille Oseaan kan globale temperature aansienlik laat styg. “Daar is ’n moontlikheid dat 2023 die warmste jaar op rekord sal wees,” sê Rohde. "As 'n El Niño ontwikkel, soos ons nou dink waarskynlik is, sal 2024 waarskynlik warmer as 2023 wees."
Στον ίδιο τον ωκεανό, τα θερμότερα νερά – λόγω του Ελ Νίνιο ή απλώς της συνολικής μακροπρόθεσμης θέρμανσης – μπορούν να γίνουν λιγότερο βιολογικά παραγωγικά. Ορισμένοι οργανισμοί που φτάνουν στο θερμικό τους όριο μπορούν να μεταναστεύσουν σε ψυχρότερα νερά, μετατρέποντας τόσο τα οικοσυστήματα που αφήνουν όσο και τα νέα όπου βρίσκουν καταφύγιο. Αλλά άλλα, όπως τα κοράλλια, έχουν κολλήσει στη θέση τους. Αυτά τα ζώα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη θερμότητα και τη χλωρίνη ως απάντηση, απελευθερώνοντας τα συμβιωτικά φύκια τους που τους παρέχουν energie.
Die seevoedselketting hang ook af van die natuurlike sirkulasie van water, wat deels deur temperatuur beïnvloed word. Wanneer die koue water in die dieptes na die oppervlak styg, bring dit voedingstowwe wat die fitoplankton bemes. Hierdie klein plantjies groei in sonlig, wat dit 'n kritieke hulpbron maak kosς για μικροσκοπικά ζώα που ονομάζεται ζωοπλαγκτόν. Αλλά όταν το νερό θερμαίνεται στην επιφάνεια, στρωματοποιείται, μετατρέποντας σε ένα είδος καπακιού που κάθεται πάνω από τα ψυχρότερα νερά κάτω. «Όσο μεγαλύτερο είναι το καπάκι, τόσο πιο δύσκολο είναι να σπάσει. Με τη θέρμανση του ωκεανού, θα μειώσετε ουσιαστικά την ποσότητα των θρεπτικών ουσιών που προκύπτουν», λέει ο Chavez. «Μια πιο μακροπρόθεσμη ανησυχία είναι: Πόσο αυτή η συνολική θέρμανση θα αλλάξει τις φυσικές διαδικασίες λίπανσης, όπως το upwelling; Θα γίνει ο ωκεανός περισσότερο έρημος με την πάροδο του χρόνου;»
